Moje reflekcje...

Odnośnie jednego z komentarzy w poprzedniej notce chcę wam coś uświadomić więc postarajcie się zrozumieć. I z góry dziękuje za uwagę.

      Wcale nie chcę być jak Honey tak jest miłą i utalentowaną dziewczyną ale nie chcę nikim być, chcę pozostać sobą . Gdyż jestem pewna swojej wartości i w pełni przekonana, że nie mogę być nikim innym ponieważ straciłabym to co jest mną. A jeśli chodzi o piosenki piszę je od szóstego roku życia, nikomu o tym nigdy nie mówiłam może jedynie wspomniałam ale to tak rzadko się zdarzało, że z pewnością nikt nie brał tego do siebie. Tylko zastanówcie się czy źle jest gdy ma się marzenia? Mogę z doświadczenia powiedzieć, że to co jest niemożliwe staje się takie proste do osiągnięcia. Kilka lat temu bardzo chciałam mieć niebieskie oczy. Było to moje największe marzenie no i proszę po dwóch latach  z zielonych stały się niebieskie a najlepsze jest to że niekiedy bywa, że mam niebieskie a za drugim razem zielone czasami nawet zdarza się że mam brązowe albo coś pod kolor szary. Każdy powiedziałby NIEMOŻLIWE ja też tak do końca myślałam ale jednak marzenie o tym stało się rzeczywistością. Podam wam jeszcze jeden przykład z mojego życia. Jeśli czytaliście prędzej mojego bloga pisałam, że tak bardzo chcę pójść na naukę jeżdżenia konno, ponieważ w dzieciństwie kilka razy się zdarzyło, że pojeździłam i chciałabym to rozwinąć. Kilka dni temu dowiedziałam się, że jest taka niby wycieczka i od jutra uczę się jeździć na moich kochanych konikach. Tak jak wiele innych gwiazd np. jak Justin Bieber lub Honorata Skarbek spełniło swoje marzenia, a dlaczego? Ponieważ się nie poddawali i dążyli do swego wymarzonego celu. Tak wiem że nie jest to proste ale jeśli wierzysz z całego serca że ci się uda i będziesz podążał w tym kierunku uda ci się wierzę w was. Jeśli upadniesz a ktoś cię wyśmieje, że nie dasz rady, nie martw się tym podnieś się i powiedz; Nie wierzysz to patrz!  Mogłabym tak pisać przez całą noc a nawet o wiele dłużej ale przecież nie o to tutaj chodzi. Jeszcze tak szybciutko nawiążę do tematu niemiłych komentarzy czy zauważyliście, że 99% takich komentarzy jest anonimowa? Mogę określić to jednoznacznie są to straszni tchórze i zazdrośnicy którzy nie potrafią powiedzieć ci to prosto w oczy! Boją się gdyż w głębi serca naprawdę tym dalekim zakątku nawet u najgorszego bandyty który bez skrupułów zabija ludzi jak mrówki jest takie miejsce w jego sercu i duszy które podpowiada mu, że nie powinien tego robić ale dlaczego  nie słucha i rani innych? Odwieczne pytanie. To wcale nie chodzi o to, że ogłuchł ale dlatego, ponieważ zamyka się w sobie. Pamiętajcie ja was WIERZĘ i nie tylko tych co są mili ale też i tych którzy nas ranią okażmy im trochę skruchy i miłości, bo ja wiem że przezwyciężymy wszystko! 

DĄŻCIE DO SWOICH MARZEŃ ALE NIE ZAPOMINAJCIE KIM JESTEŚCIE!

      Dobrej nocki życzę :*